CZY WEŁNA MINERALNA MOŻE ZMNIEJSZYĆ KOSZTY OGRZEWANIA?
Wzrastające koszty ogrzewania budynków sprawiają, że rośnie zainteresowanie ich właściwym uszczelnianiem. Dobra termoizolacja może znacznie zmniejszyć wydatki na wytwarzanie niezbędnej energii cieplnej. Kluczem do odniesienia sukcesu w tym obszarze jest prawidłowy dobór materiałów izolacyjnych oraz ich poprawny montaż. Jednym z takich materiałów jest wełna mineralna. Przekonajmy się, czym charakteryzuje się dobra termoizolacja budynku i jakich błędów należy unikać.
JAKIE RODZAJE MATERIAŁÓW TERMOIZOLACYJNYCH SPRAWDZAJĄ SIĘ NAJLEPIEJ?
Jednym z materiałów, który osiąga znakomite parametry, jeżeli chodzi o współczynnik przenikania ciepła, jest wełna mineralna w Białymstoku. Charakteryzuje się świetną izolacyjnością i odpornością na działanie wody oraz pojawianie się grzybów i pleśni. Wspaniale radzi sobie też z zagrożeniem wysokimi temperaturami oraz ogniem. Dobrze tłumi dźwięki, stanowiąc wspaniałą izolację akustyczną. Jest dostępna w postaci lekkich mat nadających się świetnie do ocieplania dachów spadzistych. Znaleźć można też w sztywnych płytach, których można używać w przypadku ścian zewnętrznych, stropów i dachów płaskich. Wełna mineralna jest oferowana w dwóch postaciach:
– wełny szklanej pozyskiwanej z włókien powstających po stopnieniu krzemu
– wełny skalnej, którą wytwarza się z rozgrzanego bazaltu.
CO JEST WAŻNE PODCZAS TERMOIZOLOWANIA BUDYNKU?
Ochrona przed utratą ciepła wiąże się z niedopuszczeniem do powstawania mostków cieplnych, a więc miejsc, gdzie ciągłość izolacji nie zostaje zachowana. Niebezpieczne jest tworzenie wszelkiego rodzaju pustek powietrznych i szczelin, czy to wskutek złego mocowania, czy też niekontrolowanego przesunięcia się materiału lub docięcia go na nieodpowiedni wymiar. Ważne jest również stosowanie materiałów dodatkowych. W zależności od konstrukcji i ocieplanego elementu mogą to być m.in. folie hydroizolacyjne, które nie dopuszczą do nasiąkania izolacji wodą, folie wiatrochronne, które zmniejszą ryzyko przenikania wiatru w budownictwie szkieletowym czy paroizolacyjne ograniczające ryzyko skraplania się wody przedostającej się z wnętrza budynku w warstwie izolacji.